Słonecznik zwyczajny
Helianthus annuus L.
Słonecznik zwyczajny (Helianthus annuus L.), sunflower, tournesol, girasol, Sonnenblume, zonnebloem − w wielu językach nazwa tej rośliny nawiązuje do słońca nie tylko ze względu na skojarzenia ze słoneczną tarczą. Koszyczek kwiatowy słonecznika obraca się frontem do słońca − jest to zjawisko zwane heliotropizmem. Nazwa słonecznika pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „słońce” helios i „kwiat” anthos.
Słonecznik należy do rodziny astrowatych, która obejmuje rośliny jednoroczne lub byliny o wzniesionych, grubych i sztywnych łodygach i pojedynczych, owłosionych liściach. Koszyczek kwiatowy składa się z dwóch typów kwiatów: brzeżne, języczkowe − nadają one kolor i charakter roślinie − są żółte, pomarańczowe i czerwone; środkowe, rurkowe kwiaty są brązowe, które tworzą owoce, niełupki, a w nich powstają bogate w tłuszcz ziarna.
Słonecznik nie jest wymagający w uprawie, najlepiej jednak rośnie na stanowiskach słonecznych, w żyznych glebach, bogatych w składniki pokarmowe i lekko wilgotnych.
Warto je regularnie nawozić, są wrażliwe na niedobór potasu, boru i molibdenu.
Słoneczniki rozmnaża się z siewu nasion wprost do gruntu (zwykle w drugiej połowie kwietnia lub w maju), bo nie lubi przesadzania.
