Czasami przesadzam, czyli mój wymarzony ogród

Kiedy kupo­wa­li­śmy nowe miesz­ka­nie w bliź­niaku na przedmie­ściach – moja eufo­ria była bez­gra­niczna. Do dys­po­zy­cji mia­łam aż 80 m² ziemi do zago­spo­da­ro­wa­nia!

Na swoim kon­cie mam już kilka urzą­dzo­nych ogro­dów – dla zna­jo­mych i jeden wła­sny ale minia­tu­rowy – to moje hobby. Codzien­nie zasy­pia­jąc wyobra­ża­łam sobie jak spra­wię, że ten malutki skra­wek po kilku latach zamieni się w raj­ski zaką­tek. Duże oszklone okno salonu wygląda na zachód, a za nim znaj­duje się ten bez­cenny kawa­łek ziemi. Wyobra­ża­łam sobie jak sie­dząc z fili­żanką kawy na kana­pie podzi­wiam nie­zwy­kły obraz, który zmie­nia się z upły­wem dnia i pór roku.

Pomysł na ogród

Moim marze­niem był ogród w bieli, czyli z prze­wagą roślin kwit­ną­cych na biało. Jestem zapa­lo­nym kolek­cjo­ne­rem, dla­tego zale­żało mi aby w ogro­dzie zna­la­zły się rów­nież bota­niczne rary­tasy.

Lista życzeń była długa:

• rośliny kwit­nące od lutego do listo­pada (to dla owa­dów zapy­la­ją­cych),
• kolek­cja wrzo­so­wa­tych pre­fe­ru­ją­cych kwa­śną, lekką glebę (kocham aza­lie i hor­ten­sje),
• rabata z różami, piwo­niami i jeżów­kami,
• dużo lawendy, w tym biała (musi być nawią­za­nie do nazwy ulicy),
• trawy ozdobne – dodają nie­zwy­kłej lek­ko­ści,
• wio­senne kwiaty cebu­lowe,
• pnąca gli­cy­nia z odpo­wied­nią pod­porą (ta kur­tyna bia­łych kwia­tów w maju!),
• żywo­płot, który będzie tłem dla roślin zamiast płotu lub siatki ogro­dze­nio­wej,
• musi być jakaś woda,
• no i jakiś wyjąt­kowo rzadki okaz bota­niczny.

Cza­sami prze­sa­dzam, to oczy­wi­ste ale wizja raj­skiego zakątka moty­wo­wała mnie do dzia­ła­nia.

Rysu­nek i plan ogrodu

Rysu­nek to pod­stawa, pierw­szy krok – na rzu­cie naszej działki roz­ry­so­wa­łam wszystko to, co pod­po­wia­dała mi wyobraź­nia – gdzie powinny znaj­do­wać się drzewa, które ocie­nią część ogrodu, któ­rędy będziemy cho­dzić, gdzie wypo­czy­wać, gdzie będziemy trzy­mać kosiarkę i narzę­dzia, jak spryt­nie osło­nić się od sąsia­dów aby wszy­scy wokół rów­nież czuli się kom­for­towo.

Następ­nie roz­ry­so­wa­łam taras i ścieżki, nie­wielki traw­nik, kącik wypo­czyn­kowy, malutki domek na narzę­dzia i oczko wodne. Na końcu działki na wprost salonu zapla­no­wa­łam drew­nianą ścianę, która zapewni nam pry­wat­ność, osłoni działkę od sil­nych zachod­nich wia­trów oraz będzie dosko­na­łym tłem dla zie­leni.

„Cza­sami prze­sa­dzam” – pomy­śla­łam – czy na pewno wszystko to zmie­ści się na tak małej powierzchni? – ale na rysunku wszystko do sie­bie paso­wało.

Dom zbu­do­wany jest w mini­ma­li­stycz­nym stylu skan­dy­naw­skim, dla­tego poło­ży­łam duży nacisk na to aby oto­cze­nie łączyło cechy nowo­cze­sno­ści z natu­ralną swo­bodą.

Reali­za­cja musiała odbyć się w eta­pach – w pierw­szym roku zostaną wyko­nane prace ziemno-budow­lane: insta­la­cja elek­tryczna, domek na narzę­dzia, taras, obrzeża rabat, ogro­dze­nie z drewna i drew­niane kon­struk­cje pod pną­cza oraz aran­ża­cja fron­to­wego ogródka od ulicy. Wpraw­dzie ma on tylko 6 m² i usy­tu­owany jest od wschodu, więc będzie to zada­nie łatwe i przy­jemne.

Wschod­nia wystawa czę­sto wiąże się z prze­su­szoną glebą. Desz­cze padają naj­czę­ściej od zachodu, dla­tego budynki sta­nowią prze­szkodę dla opa­dów – przy wschod­niej ścia­nie naj­le­piej spraw­dzą się rośliny, które tole­rują suche i cie­płe sta­nowiska. W naszym przedo­gródku zna­la­zły się trawy ozdobne, lawenda i perow­skia oraz krzew lilaka.

Sadze­nie

Wio­sną następ­nego roku zgod­nie z pla­nem przy­szedł czas na nasa­dze­nia. Wią­zało się to z trud­nymi decy­zjami – co wybrać, z czego trzeba zre­zy­gno­wać. Od strony połu­dnio­wej i pół­noc­nej zapla­no­wa­łam żywo­płot cisowy – cis jest piękną, choć tru­jącą rośliną, dosko­nale można go for­mo­wać, sta­nowi ciem­no­zie­lone tło dla innych roślin, two­rzy natu­ralną, gęstą ścianę.

Na wprost tarasu zna­lazł się nie­wielki traw­nik, dalej malutki zbior­nik wodny z brze­gami wyło­żo­nymi gra­ni­to­wymi pły­tami. Mię­dzy zbior­ni­kiem a drew­nia­nym ogro­dze­niem ide­al­nie spraw­dza się wysoki bam­bus – roślina dość inwa­zyjna. Jed­nak wko­pane prze­grody ze sta­rych dachó­wek sku­tecz­nie powstrzy­mują go przed eks­pan­sją.

Na lewo od tarasu (wystawa pół­nocna) swoje miej­sce zna­la­zły rośliny cie­nio­lubne i wrzo­so­wate: hor­ten­sje, aza­lie, rodo­den­drony oraz fun­kie.

Przy­go­to­wa­nie dla nich odpo­wied­niej gleby było nie lada wyzwa­niem. Nasza działka była czę­ścią placu budowy, dla­tego gli­nia­sta, mocno ubita gleba miej­scami była twarda jak kamień. Wyko­pa­nie jej i usu­nię­cie wierzch­niej war­stwy zajęło mnó­stwo czasu i wysiłku, była to codzienna, syzy­fowa praca z kilo­fem. W miej­sce usu­nię­tej gliny umie­ści­li­śmy zie­mię dla roślin kwa­so­lub­nych wymie­szaną z kom­po­stem i posa­dzi­li­śmy wyma­rzone krzewy.

Na prawo od traw­nika (wystawa połu­dniowa) zna­la­zły się pięk­nie kwit­nące popu­larne rośliny raba­towe – róże, jeżówki, lawenda, piwo­nie. Byliny trzeba cza­sem prze­sa­dzać, aby nabrały wigoru.

Bota­nicz­nym rary­ta­sem została roślina o nazwie hep­ta­ko­dium chiń­skie – uro­czy krzew o pięk­nych liściach. Jego wyjąt­ko­wość to pora kwit­nie­nia – we wrze­śniu obsy­puje się nie­zli­czo­nymi bia­łymi kwiat­kami, które prze­pięk­nie pachną, a ich nek­tar sta­nowi przy­smak owa­dów i motyli.

Jedna z zasad pro­jek­to­wa­nia ogro­dów mówi, aby wybie­rać tylko kilka gatun­ków roślin aby unik­nąć wra­że­nia cha­osu. Uwa­żam, że takie zasady należy znać, aby można było je umie­jęt­nie łamać. Od początku wie­dzia­łam, że w moim wyma­rzo­nym ogro­dzie będzie tak wiele gatun­ków roślin jak tylko to moż­liwe.

Bar­dzo dbam o prze­strze­ga­nie innej zasady w pro­jek­to­wa­niu, czyli spój­no­ści. Cho­dzi o to, aby wszyst­kie ele­menty paso­wały do sie­bie, były „z tej samej bajki”. Jed­nym z przy­kła­dów spój­no­ści jest powta­rzal­ność ele­men­tów – kwit­nąca na różowo żurawka może być posa­dzona tylko w jed­nym miej­scu ale warto aby zna­la­zły się też inne rośliny o takim samym kolo­rze kwia­tów.

Kiedy wyko­rzy­stu­jemy ele­menty drew­niane w róż­nych czę­ściach ogrodu – warto zadbać o jed­na­kowy kolor tych ele­men­tów, zwłasz­cza w małym ogro­dzie. Doty­czy to rów­nież rodzaju nawierzchni, koloru i struk­tury mebli oraz wszyst­kich ele­men­tów two­rzą­cych prze­strzeń w ogro­dzie.

Zakup roślin

Zakupy roślin – to temat na osobną histo­rię. Uwiel­biam wizyty na kier­ma­szach, w skle­pach ogrod­ni­czych albo szkół­kach! Żadne inne zakupy nie spra­wiają mi takiej frajdy – wcho­dzę do sklepu, mój wzrok bły­ska­wicz­nie ska­nuje cały asor­ty­ment i nagle – jest! Piękna odmiana liliowca – zupeł­nie biała uśmie­cha się do mnie z daleka.

Prze­cież znaj­dzie się jesz­cze tro­chę miej­sca dla pięk­nego liliowca. Nie prze­sa­dzam, tak się to zwy­kle odbywa!

Prze­sa­dza­nie

Ogród to także eks­pe­ry­ment i przy­pa­dek. Nie wszyst­kie rośliny chęt­nie odnaj­dują się w nowym miej­scu, zda­rza się, że trzeba coś zmie­nić – wtedy prze­sa­dzam w bar­dziej odpo­wied­nie miej­sce.

Pau­low­nia puszy­sta, która miała być głów­nym akcen­tem ogrodu nie prze­trwała pierw­szej zimy, na jej miej­sce posa­dzi­łam katalpę – piękną odmianę, któ­rej młode liście mają kolor cze­ko­lady.

Trak­tuję ogród jak obraz – zamiast malo­wać go far­bami, wypeł­niam rośli­nami, struk­tu­rami i kolo­rem. Jest to żywy obraz, który zmie­nia się o każ­dej porze dnia, jest zupeł­nie inny wio­sną, latem i jesie­nią. Róż­nica jest taka, że ogrodu nie da się „skoń­czyć” – na tym polega magia, zawsze będzie się zmie­niał.

Cza­sami prze­sa­dzam? Oczy­wi­ście – prze­sa­dzam cały czas.